Achter gesloten deuren

Van 18 oktober tot en met 19 december 2024 exposeer ik met het Oostgelders Fotografen en Kunstenaars Collectief  (OFKC) in het FotoKabinet in Oerkroeg Schiller in Aalten. Het overkoepelende thema is “Achter gesloten deuren”. 
Tijdens de tentoonstelling zijn circa 11 beelden te zien, waarin de deelnemers hun kijk geven op het thema. Dat levert een grote variatie op, zowel in de locaties als in de gekozen onderwerpen. Sommigen kiezen voor het portretteren van mensen, anderen kiezen voor een afstandelijker benadering. Ook zijn er beelden die een beroep doen op het gevoel van de kijker. Dan gaat het over begrippen als melancholie, eenzaamheid en verwondering. 
Soms wordt duidelijk wat zich achter gesloten deuren afspeelt, maar in veel gevallen kan de bezoeker een eigen interpretatie maken.
De deelnemende leden zijn: Bettina Hogeweg, Gerjo te Linde, Wim Peters, Judith Spook, Peter van Tuijl, Ton van Vroonhoven, Gert Wielink en Dinie Wikkerink. 

Van mij hingen er twee foto’s in de tentoonstelling.

Bautzen II was tussen 1956 en 1989 een belangrijke gevangenis voor politieke gevangenen in de DDR. De inrichting werd beheerd door de Oostduitse staatsveiligheidsdienst en werd in de volksmond ‘Stasi-knast’ genoemd. Doorgaans zaten er 150 tot 180 gevangenen. Na de val van de Berlijnse Muur in 1989 werden alle gevangenen vrijgelaten.

In het Haus der Alltagsgeschichte in het Duitse Wittenberg wordt een beeld getoond van het leven in de DDR. Aan de hand van nagebouwde scènes krijgt de bezoeker een indruk van het leven in Oost-Duitsland in de vijftiger, zestiger en zeventiger jaren. Het museum geeft antwoord op de vraag die bij veel Oost-Duitsers leeft: was het echt allemaal voor niets? Moeten er van mijn leven in Oost-Duitsland alleen dingen van de Stasi en de socialistische partij overblijven? Heeft datgene waaruit mijn leven ook bestond – de ontberingen, zorgen en vreugden van alledag, werk, familie en alledaags geluk – geen plaats meer in de geschiedenis? Telt wat ik en anderen hier hebben bereikt, vaak onder de moeilijkste omstandigheden, opeens niet meer mee?”