Tijdens een paar dagen fotograferen in het noorden van het land zag ik een dijk, wat struiken en een heel donkere lucht. Ik vroeg mij af wat er zou gebeuren als ik de struiken heel donker zou maken. Zou de lucht dan een belangrijkere rol spelen in het beeld?

Een paar jaar later heb ik dit verder uitgewerkt. Na wat experimenteren zag ik dat een combinatie van grote landschapselementen (bomen en struiken) en een lucht met wolken precies voldoende was voor de beelden die mij voor ogen stonden.

Naar de techniek van het afdekken heb ik wat studie verricht. Het gebruik van een redelijk breed penseel in Photoshop leverde mij het gewenste resultaat, een poging om met een zacht potlood te zwarten leverde een erg glimmend beeld dat afleidde van de simpele opzet. Het Photoshop-penseel en afdrukken op mat papier gaven mij een super diep zwart.

Mijn verwachting was dat door het zwarten de lucht meer aandacht zou krijgen. Het zijn echter de randen van de zwarte vlakken die het beeld voor mij maken. Daar ontstaan echt nieuwe beelden. Ik nodig de kijker uit om deze foto’s “te ondergaan” en zelf te proberen “iets” te zien in de zwarte vormen.