“Neem gewoon je konijn mee”. Dat is de tekst die ik als titel voor een boekje heb genomen waar deze afbeeldingen in staan. Net als dit intrigerende zinnetje komen alle teksten uit een willekeurige zaterdageditie van de Volkskrant (van 4 oktober 2018). Het zijn korte zinnen die op zichzelf kunnen staan. Door ze te gebruiken met mijn eigen beelden vormen ze nieuwe combinaties die niets meer met de oorspronkelijke betekenis te maken hebben.

De teksten komen uit een korte periode (één zaterdag) en de beelden zijn in een korte periode opgenomen op twee locaties. Dat geeft een zekere eenheid.

Deze collectie gaat over (verandering van) context, de inwerking van tekst op beeld, de beleving ervan door de kijker. De combinaties zijn soms grappig, soms wrang, soms surreëel en ieder kan daar een eigen beleving bij hebben. Voor mij hebben de combinaties duidelijk meer waarde dan de teksten of de foto’s afzonderlijk.

Het beste werken ze in een boekje. Dat geeft door het vasthouden en bladeren een fysieke verbinding tussen de kijker en de inhoud die doorklikken op een website niet helemaal kan bieden.