Tot 12 oktober exposeer ik in het Congrescentrum in Drachten foto’s in de groepsexpositie Het Mismaakte Landschap die gelijktijdig met Noorderlicht wordt gehouden.
Mijn foto’s zijn geïnspireerd op het werk van fotografen die “topographers” worden genoemd; mensen die het bijzondere van een bepaalde plaats weergeven. Dat gebeurt vaak op een neutrale manier, waarbij een oordeel over de plaats aan de beschouwer wordt gelaten. Neutraal kun je lezen als objectief, registrerend, zonder dramatiek en met een vrij neutrale belichting.

 
Een van de bekendste fotografen op dit gebied is Stephen Shore. Deze Amerikaan begon in de zeventiger jaren in kleur en op grootformaat te fotograferen. Dat was een bijzondere combinatie omdat kunstfotografen toen nog overwegend in zwartwit fotografeerden. Shores boek ‘Uncommon places’ heeft internationaal grote invloed gehad.

 

 
Mijn bijdrage aan Het Mismaakte Landschap bestaat uit vijf foto’s (van een grotere serie) waarop bedrijfsterreinen afgebeeld zijn. De ontwikkeling is daar zichtbaar tot stilstand gekomen en de natuur (of wat daarvoor doorgaat) neemt het langzaam weer over. Stephen Shore zegt dat fotografen kijken in een verhoogde staat van bewustzijn. Dat geldt ook voor de beschouwer: wil je mijn foto’s goed ervaren dan moet je goed kijken. Bij oppervlakkige beschouwing lijken het heel gewone foto’s, kijk je intenser dan zie je interessante details die verder reiken dan de platte afbeelding. Ik hoop dat je hierdoor zelf ook bewuster naar je omgeving gaat kijken.

Dit jaar werk ik (in een groep van zeven fotografen) ook aan een interpretatie van de Liemers. Daarmee gaan we in november exposeren voor de Kunstkring Het Gelders Eiland. Ook in dat werk is de invloed van topographers zichtbaar. In het werk dat ik voor die expositie heb gemaakt kijk je op een andere manier naar de snelwegen (A12 en A18) die het gebied doorsnijden. Ik kan mij bijvoorbeeld verbazen over reclameborden die op een kluitje in een weiland staan, over de grens tussen platteland en autosnelweg, over een oprit naar de A12 waarbij een vangrail lijkt op een ladder. Die bijzondere kijk probeer ik over te brengen.