In het afgelopen weekend ben ik er drie keer op aangesproken dat ik foto’s stond te maken. Ik was zaterdag met een vriend in Duisburg en we liepen wat architectuur en reflecties te fotograferen in een winkelcentrum toen een vriendelijke mevrouw mij kwam vragen wat wij fotografeerden, omdat fotograferen niet toegestaan was. Na uitleg dat het ons niet om de mensen ging maar om het gebouw en het licht was het wel OK, maar geen mensen en geen winkelinterieurs bitte.

Even later reden we over een industrieterrein de buurt van de Innenhafen (de grootste binnenhaven van West-Europa zegt men) toen we hinderlijk gevolgd werden door een busje van een bewakingsdienst. Geen idee hoe ze ons zo snel hadden opgemerkt.

En op zondag was ik in museum Jan Cunen in Oss. Van tevoren de website bekeken: alleen fotograferen met statief of flits was verboden. Toch werd ik er op aangesproken (ook weer heel vriendelijk) dat fotograferen tijdens de expo van fotografe Elspeth Diederix niet was toegestaan. Best, maar al haar foto’s staan op haar website www.elspethdiederix.com. Daar kun je ze gewoon downloaden.

Waar komt deze opwinding vandaan? Wat doen fotografen verkeerd, waarom die achterdocht? Waarom zet iedereen zijn hele hebben en houwen op Hyves en Facebook, maar discussiëren we anoniem op webfora. Waarom delen we ons complete inkoopgedrag met Albert Heijn via de airmilespas maar is het een bezwaar als je in de openbare ruimte een keer gefotografeerd wordt? Of zijn fotografen inmiddels wel heel erg opdringerig en alomtegenwoordig?